نیلینگ - An Overview
نیلینگ - An Overview
Blog Article
ميخ ها تا حد کمي در خمش و برش کار مي کنند و کشش درون آن ها ناشي از نيروي اصطکاکي موجود بين ميخ و خاک می باشد. مصالح کششي مورد استفاده در اين روش پيش تنيده نبوده و براي ايجاد نيروي کششي در آنها خاک بايد تغييرمکان جانبي داشته باشد. يعني عملا تا موقعي که خاک در حالت فعال قرار نگرفته باشد ميخ، خالي از هرگونه تنش کششي خواهد بود.
مراحل اجرای نیلینگ شامل گودبرداری مقطعی، حفاری گمانه‌ها، نصب میلگرد تسلیح، تزریق دوغاب سیمان، بتن پاشی، و نصب صفحه سر نیل و مهره می‌باشد.
در این مقاله، به بررسی جامع نیلینگ، ازجمله معرفی این روش، مراحل اجرای آن و همچنین بررسی مزایا و معایب این سازه نگهبان می‌پردازیم.
همچنین، در مواجهه با موانع تأسیساتی می‌تواند محدودیت‌ها و چالش‌هایی ایجاد شود که نیاز به راه‌حل‌های خاص دارد.
با وجود شباهت‌های قابل‌توجه در اجزای این دو روش، تفاوت‌های معناداری نیز در آنها وجود دارد که باید مدنظر گرفته شود.
سپس نیلینگ لیفت های بعدی تا تراز نهایی به‌صورت مرحله‌ای و به نوبت اجرا خواهد شد.
البته باید در نظر داشت که اگر اجرای این میخکوبی توسط افراد مجرب و باتجربه انجام گیرد پیچیدگی‌ها و معایب آن به حداقل ممکن رسیده و به‌راحتی اجرا خواهد شد.
جهت تحلیل و طراحی در این سیستم دو شرایط حدی مختلف باید مورد بررسی قرار گیرد.
چراکه از مقاومت خاک طبیعی به عنوان یکی از المان‌های دخیل در پایداری گود همراه با المان های ارزان قیمت استفاده می شود. برای گودهای عمیق‌تر استفاده از سایر روش‌ها مانند انکراژ و یا ترکیب آن با نیلینگ رایج است.
سپس، مهندسان اتریشی از این روش برای شیروانی‌های سنگی خود استفاده نمودند. گروهی دیگر هم سوراخ‌ها را در کف و دیوارهای تونل ایجاد کردند و با استفاده از میلگردهای فولادی آنها را تقویت نمودند.
دوغاب تزریقی باید علاوه بر پر کردن حجم چاله، تا حدودی به منافذ خاک چاله نیز نفوذ کند. در تمام مدتی که دوغاب به درون چاله تزریق می‌شود، پیستون تزریق به صورت رفت و برگشتی کار می‌کند.
مرحله پنجم: اجرای روکش موقت و لیفت ها بعدی تا تراز نهایی
روش نیلینگ (میخکوبی) و انکراژ (مهارکوبی) هر دو جزو سازه‌های نگهبان و از روش‌های رایج و مرسوم جهت پایدارسازی گودبرداری به شمار می‌آیند.
در مجاورت سازه‌های حساس، قدیمی و فرسوده نمی توان آزادانه این روش را اجرا کرد